[Blair]

[REKLAMA]

[Blair]

Zjechała na dół, skierowała się do wyjścia.

[Blair]

Wjechała do swojego apartamentu i od razu powiesiła torbę na wieszaku z ubraniami idąc do swojego pokoju.

[Blair]

Dorota wraz z matką przyjechały z bagażami.
- Chanel musimy porozmawiać. - odstawiła bagaż.
- Teraz nie mogę. - pocałowała Dorotę w policzek i weszła do windy.
- Dlaczego jest tak dziwnie ubrana? - spojrzała na Dorotę z pytającą miną, ale jedyne co zrobiła Dorota to to iż się uśmiechnęła i poszła z bagażem do swojego pokoju.

[Blair]

Wjechała windą do swojego apartamentu, od razu poszła do salonu.

[Blair]

Wzięła szybki prysznic, przebrała się i zjechała windą na dół. Gdy była już na dworzu pokierowała się w stronę szpitala.

[chuck]

Cudownie szybko znalazł się w windzie, no ale przeciez nie bylo daleko. Gdy już dojechał na X piętro, wbił się do domu Chanel. Było sobie chyba pusto, rozejrzał się wokoło.

Cudownie szybko znalazł się w windzie, no ale przeciez nie bylo daleko. Gdy już dojechał na X piętro, wbił się do domu Chanel. Było sobie chyba pusto, rozejrzał się wokoło.

[Blair]

Usłyszała jak ktoś wjechał na piętro.
- Co ty tu do cholery robisz? - spytała ze złością przez zęby.

[chuck]

- Stoję - oburzył się . - Nie widać? Czekam na jakieś miłe powitanie - dodał nieco spokojniej.

- Stoję - oburzył się . - Nie widać? Czekam na jakieś miłe powitanie - dodał nieco spokojniej.

[Blair]

Podeszła do niego i uderzyła go w twarz. Odwróciła się na pięcie i podeszła kawałek.
- Może być? - spytała przez ramię zapinając walizkę.

[chuck]

Nie całkiem po to tu przyszedł. "Mogłabyś chociaż mnie wysłuchać" chciał powiedzieć, gdy oberwał w twarz. Odruchowo złapał się za policzek, który palił go teraz, jakby ktos przystawił mu rozgrzany pogrzebacz do twarzy. Silił się, aby nie zobaczyła żadnych oznak bólu. - Zanim wyjdę na dobre, chciałbym chociaż wiedzieć, za co to - powiedział po woli.

Nie całkiem po to tu przyszedł. "Mogłabyś chociaż mnie wysłuchać" chciał powiedzieć, gdy oberwał w twarz. Odruchowo złapał się za policzek, który palił go teraz, jakby ktos przystawił mu rozgrzany pogrzebacz do twarzy. Silił się, aby nie zobaczyła żadnych oznak bólu. - Zanim wyjdę na dobre, chciałbym chociaż wiedzieć, za co to - powiedział po woli.

[Blair]

Złapała się za rękę która zaczeła ją trochę boleć.
- Dziękuję że mi powiedziałeś. - odwróciła się w jego stronę nadal trzymając swoją rękę.

[chuck]

- Możesz mówić jaśniej ? - czuł, że robi się czerwony, nie wiedział tylko czy to ze zlosci, czy od piekącego policzka.

- Możesz mówić jaśniej ? - czuł, że robi się czerwony, nie wiedział tylko czy to ze zlosci, czy od piekącego policzka.

[Blair]

- Ja jakoś mało ci w to wierzę. - spojrzała na jego policzek.
- Chodzi mi o Maron i co tam kolwiek jeszcze. - założyła kosmyk włosów za ucho.
- Lodu? - spytała kierując się w stronę kuchni.

[chuck]

Chuck czuł się dziwnie. Po pierwsze, Chanel najpierw trzaska go w twarz, a potem oferuje mu lód. A po drugie, sam nie wiedział, dlaczego dalej to znosi. Nic nie powiedział, tylko poszedł za nią do kuchni.

Chuck czuł się dziwnie. Po pierwsze, Chanel najpierw trzaska go w twarz, a potem oferuje mu lód. A po drugie, sam nie wiedział, dlaczego dalej to znosi. Nic nie powiedział, tylko poszedł za nią do kuchni.