[ann]

Dan się postarał i kupił 'se' lampę.

Poeta, mól książkowy... po prostu on .

[REKLAMA]

[Vanessa]

Vanessa na bezczelnego wpakowała się Danowi przez okno do jego pokoju. Miała nadzieję, że nie zastanie go w intymnej sytuacji, ale nawet jeśli, to jakoś nie bardzo ją to obchodziło. - Cześć Dan - powiedziała, wyciągając w jego kierunku chinskie żarcie.

Vanessa na bezczelnego wpakowała się Danowi przez okno do jego pokoju. Miała nadzieję, że nie zastanie go w intymnej sytuacji, ale nawet jeśli, to jakoś nie bardzo ją to obchodziło. - Cześć Dan - powiedziała, wyciągając w jego kierunku chinskie żarcie.

[ann]

zamknął zeszyt, w którym akurat pisał i spojrzał na nią.
- cześć Vanessa - powiedział nieco zdziwiony - niezłe wejście - wyszczerzył się.

[Vanessa]

- Zdąrzyłeś się odzwyczaić - stwierdziła siadając na jego rozlazłym łóżku. - Przepraszam za wczoraj - westchnęła i podała mu porcję tegoż taniego żarcia.

- Zdąrzyłeś się odzwyczaić - stwierdziła siadając na jego rozlazłym łóżku. - Przepraszam za wczoraj - westchnęła i podała mu porcję tegoż taniego żarcia.

[ann]

- nie ma sprawy - powiedział i się uśmiechnął. nie rozumiał jej wczorajszego zachowania, ale jakoś teraz o tym zapomniał. siedział sobie tutaj, na jego łóżku i zaczynali rozmowę. to się liczyło. wziął jedzenie i podziękował - dawno tego nie jadłem - wzdychnął. - a gdzieś ty się podziewała tyle czasu? - spytał z lekkim wyrzutem

[Vanessa]

-Eh, moja siostra postanowiła na dłuzej osiąść się w tej wsi. Chciała żebym została z nią - powiedziała, otwierając chińszczyznę.

-Eh, moja siostra postanowiła na dłuzej osiąść się w tej wsi. Chciała żebym została z nią - powiedziała, otwierając chińszczyznę.

[ann]

zaczął otwierać jedzenie, ale gdy usłyszał jej słowa, zastygł w bezruchu
- ale Ty nie masz zamiaru się tam osiąść? - spytała z nadzieją

[Vanessa]

- Coś ty! - zaśmiała się. - Miałabym zostawić Humphreyów samych? - spojrzała na niego unosząc jedną brew. - Nigdy!

- Coś ty! - zaśmiała się. - Miałabym zostawić Humphreyów samych? - spojrzała na niego unosząc jedną brew. - Nigdy!

[ann]

uśmiechnął się promiennie. uwielbiał to jej podejście. nie chciała ich zostawić, jak dobrze. nawet nie wyobrażała sobie, ile dla nich: dla Rufusa, dla Jenny, dla niego, znaczyła
- i za to Cię... - zaczął. uwielbiam? kocham?! - ... lubię . - skończył.

[Vanessa]

No tak. Lubił ją, to było zrozumiałe, przecież nie widzieli się cały rok. - Yhm - przytaknęła. - Kiedy ostatnio jedliśmy razem chinszczyznę? - spytala tak ot, chcąc zapobiec ciszy.

No tak. Lubił ją, to było zrozumiałe, przecież nie widzieli się cały rok. - Yhm - przytaknęła. - Kiedy ostatnio jedliśmy razem chinszczyznę? - spytala tak ot, chcąc zapobiec ciszy.

[ann]

- bardzo dawno temu - powiedział przeciągając 'a' w słowie 'bardzo'. - brakowało mi tego - powiedział patrząc jej w oczy. zaraz potem spytał - a co tam nowego u Ciebie? tak długo Cię nie było, więc na pewno coś się zmieniło

[Vanessa]

- Dostałam pracę w Veselce - powiedziała z nieukrywaną dumą. - Właściwie to załatwił mi ją znajomy Rachel, ale zawsze to coś! - ucieszyła się.

- Dostałam pracę w Veselce - powiedziała z nieukrywaną dumą. - Właściwie to załatwił mi ją znajomy Rachel, ale zawsze to coś! - ucieszyła się.

[ann]

- to fajnie. jak się będę chciał z Tobą zobaczyć, to będę wiedział gdzie Cię szukać - uśmiechnął się, bo cieszył się jej szczęściem. a na pewno będzie chciał ją zobaczyć, na pewno. - a co z Twoimi filmami? - spytał niepewnie

[Vanessa]

Vanessa zamyśliła się chwilę. - Planuję stworzyć nowy projekt, tylko jak na razie nie mam konkretnego pomysłu... no i 'aktorów' - zrobiła 'cudzysłów' palcami.

Vanessa zamyśliła się chwilę. - Planuję stworzyć nowy projekt, tylko jak na razie nie mam konkretnego pomysłu... no i 'aktorów' - zrobiła 'cudzysłów' palcami.

[ann]

- przecież o aktorów nie trudno. daj ogłoszenie, może się znajdzie ktoś odpowiedni -powiedział. zabrzmiało to tak, jakby siedział w tej branży od lat i wyłapywał idealnych aktorów na ulicy. dodał więc szybko: - tak myślę, znaczy mam nadzięję