[Elle]

[REKLAMA]

[Elle]

Weszła do salonu, rozglądając się za swoim rudym przyjacielem. Dostrzegła go, jak drzemał na kaloryferze pod oknem. Uśmiechnęła się pod nosem, ale postanowiła go nie budzić. Wiedziała, że i tak za chwilę się obudzi. Wróciła do kuchni, uprzednio wyłączając telewizor.

Weszła do salonu, rozglądając się za swoim rudym przyjacielem. Dostrzegła go, jak drzemał na kaloryferze pod oknem. Uśmiechnęła się pod nosem, ale postanowiła go nie budzić. Wiedziała, że i tak za chwilę się obudzi. Wróciła do kuchni, uprzednio wyłączając telewizor.

[Amy]

- Wiem, że strasznie wyglądam - powiedziała z kamiennym wyrazem twarzy, a jej głos był strasznie zachrypnięty.

[Elle]

A może coś do picia? - spytała Elle i odgarnęła różne gazety i papiery z kanapy, by Amy mogła usiąść.

A może coś do picia? - spytała Elle i odgarnęła różne gazety i papiery z kanapy, by Amy mogła usiąść.

[Amy]

- Nie, dziękuję - powiedziała, i zaczęła tępo wpatrywać się w ścianę przed sobą.

[Elle]

OK - powiedziała i usiadła na fotel. - A tak właściwie co się stało? Możesz mi trochę powiedzieć?

OK - powiedziała i usiadła na fotel. - A tak właściwie co się stało? Możesz mi trochę powiedzieć?

[Amy]

- Moja matka nie żyję, ja mogę zostać skazana na dwa lata więzienia - powiedziała - mama zginęła w wypadku samochodowym, zaraz po kłótni ze mną. powiedziałam jej prawdę, co o niej myślę, ona się zdenerwowała, i spotkała się z drzewem. Jestem w jednej trzeciej odpowiedzialna za jej śmierć, i grożą mi dwa lata - powiedziała ze łzami w oczach.

[Elle]

- Och.. - wyrwało się Elle. - A... ktoś o tym wie?

- Och.. - wyrwało się Elle. - A... ktoś o tym wie?

[Amy]

- Wszyscy z rodziny - powiedziała - matka jechała z moimi siostrami, młodsza ma skręconą rękę, starsza tylko się podrapała - powiedziała smutno

[Elle]

- W każdym razie... dwa lata, to nie tak długo - powiedziała, spuszczając wzrok na pierścionek, którym się bawiła. Spojrzała na Amy ze współczuciem. - Wszystko się jakoś ułoży - wydukała 'błyskotliwie', bo nie wiedziała co powiedzieć.

- W każdym razie... dwa lata, to nie tak długo - powiedziała, spuszczając wzrok na pierścionek, którym się bawiła. Spojrzała na Amy ze współczuciem. - Wszystko się jakoś ułoży - wydukała 'błyskotliwie', bo nie wiedziała co powiedzieć.

[Amy]

Mogą mnie nie skazać, jeśli będą okoliczności łagodzące - powiedziała - siostry będą zeznawać na moją korzyść, jestem tego pewna. Matka jechała zbyt szybko, więc to jej wina. Samochód też nie był całkiem sprawny, więc punkt dla mnie - powiedziała - a najgorsze jest to, że jeśli trafię do więzienia chociaż na dobę, odbiorą mi czarny pas, i nie będę mogła zdawać na niego przez 5 lat - umilkła.

[Elle]

- Czarny pas to jeszcze nie koniec świata - uśmiechnęła się smutno. - Ale jak mówiłaś, raczej dobrze pójdzie ci w sądzie. A nie czujesz straty? Po mamie?

- Czarny pas to jeszcze nie koniec świata - uśmiechnęła się smutno. - Ale jak mówiłaś, raczej dobrze pójdzie ci w sądzie. A nie czujesz straty? Po mamie?

[Amy]

- Oczywiście, że czuję - powiedziała - chociaż dobrą matką nie była, myślę, że nie chciała dla mnie źle. Jedyna rzecz, jakiej jej nie wybaczę, to to, że chciała wysłać mnie do Japonii, do ojca do szkoły gejsz - powiedziała, wzdrygając się - byłam najstarsza, więc nie dziwię się, że że nie miała takiego doświadczenia jak przy młodszych. - powiedziała..

[Elle]

Szkołą gejsz? - pokręciła głową. - No ale w końcu to matka. Właściwie możemy podać sobie rękę - moja też nie żyje.

Szkołą gejsz? - pokręciła głową. - No ale w końcu to matka. Właściwie możemy podać sobie rękę - moja też nie żyje.

[Amy]

- Przykro mi - powiedziała szczerze. Nie chciała wypytywać Elle o szczegóły, bo wiedziała, że to niezbyt miłe wspomnienie.