- Jasne - powiedziała krótko, niemal nie poruszając ustami. - Masz rację, za dużo sobie wyobrażam - obwiodła ją wzrokiem, od stóp do głów, że tak powiem xd
Odwróciła się na pięcie, powyła sobie chwilę, ale nie płakała, tylko w sensie, że była zła. Po czym rzuciła karton na ziemię, kopnęła go w kąt i poszła do pokoju.
Szybkim szusem udała się do kuchni, wyciągnęła parówki z lodówki, wrzuciła na gaz, w garneczku oczywiście, do tego jakieś tam kanapki z serem i pomidorem pewnie i dżenerali udawała, że gotuje.
Obudził go zapach parówek, więc rzecz oczywista, że wstał bez marudzenia i od razu pomaszerował do kuchni, skąd ten pobudzający wszystkie zmysły aromat dochodził. Gdy zobaczył Blejkową przy garach, prawie się roześmiał, no ale prawie, bo jeszcze by strzeliła focha i sama zjadła wszystkie parówki. Podszedł do niej i objął ją od tyłu w pasie, opierając sobie brodę na jej ramieniu, pełna wygoda - Hm, dobra, gdzie schowałaś tego Pascala? - odezwał się rozbawiony weri bardzo, tak zamiast zwykłego czeeść.
Pełna wygoda plus gotowanie parówek. Nie za dobrze? - Nie wierzysz we mnie ? - spytała, zanim ucałowała Nate'a w czubek nosa, bo z tej pozycji to tylko tam dosięgnęła. Parówki trochę się rozgotowały, ale tylko trochę, nadal były zjadlwie, a jak je polać keczupem, to nic nie będzie widać.
Zerknął do garnka na te parówkensy rozgotowane i uwierzył! takie objawienie, prawie jak w lourdes, czy jak to leciało - Nie no, oczywiście, że wierzę - zapewnił solennie i gorliwie, i zapewne jakoś jeszcze - To nie przeszkadzam ci, mistrzu, przy pracy - wyszczerzył się, odsuwając się od niej i usiadł sobie kulturalnie przy stole, czekając na posiłek. Nawet uderzył widelcem i nożem o blat, jak zawsze na stołówkach, nie.
Pokręciła się jeszcze chwilę przy garach, jak jakaś żona Pascala, po czym naładowała parówki na talerz, tam inne czynności poszły parówkowe, kanapki także, po czym postawiła na stole te dwa obładowane pożywnym śniadaniem talerze. - Taram! - była z siebie tak dumna, że chyba zaraz się uszczypnie. Dla dopełnienia tego magicznego poranka wyciągnęła zza pazuchy keczup i niczym Kuroń rozlała go po talerzach, tak magicznie , nawet jakiś wzorek tworząc.
Kuroń nie żyje, ty okrutna kobietoo! Aż mu się oczy zaświeciły jak miliony monet i nawet się oblizał, po czym obdarzył ją pełnym wdzięczności spojrzeniem - Dziękuję Ci, Aniele! - taki tekścik z telenoweli nawet poszedł, no bo tak pożywnego śniadanka dawno nie jadł. Od razu zabrał się za wsuwanie!
Ale ona go udawała, nie ? W hołdzie. Również zabrała się do pałaszowania, wcinania, szamania i spożywania, przypomniała się jej nawet taka piosenka, co to na nią się kiedyś laski wyrywało, tam szło coś o aniele, dla którego wiele by ktoś tam zrobił. - Proszę bardzo, Diable! - uprzejmości nigdy za wiele, prawda?
Wiem, tam było też coś z winem! W każdym razie oni wina nie mieli, więc Nejt pewnie musiał popijać wodą i zagryzać chlebem, bo jak to mówi tomasz, są składniki, których się nie da zastąpić, na przykład wódki nie zastąpisz chlebem! Chociaż nie wiem, co to ma do rzeczy, ale mniejsza - Dfaple? - zapytał z pełną buzią, nie kryjąc oburzenia! To miało brzmieć jak : Diable ?! + wtf ! ale nejt zapomniał, że jak pies je, to nie szczeka i wyszło tak, jak wyszło.
Nie, tam nie było chyba nic o winie, tam było o podrywie jako dobrym sposobie na wieczór, chociaż nie wiem, nie znam się na polskim hip hłopie ;c Popijali wodą, bo woda najlepsza jest rano, podobno jak się ją rano naczczo pije, to się żołądek ma lepiej i nawet się uśmiecha. - Wyłtyłfy ? - spytała z parówką w ustach, co miało zabrzmieć jak WTF? , takie nawet fonetyczne, fajne.
Było, tak o : dziewczyno jak wino uderzasz do głowy, aniele, tak wiele dla ciebie bym zrobił! się wie, bo się śpiewało xd - Dlaczego diabłem? - spytał, z wyczuwalnym zawodem w głosie, gdy już skończył przeżuwać. Dostał też smska od fejtowej i się zaśmiał, czytając apostrofę, której w owej wiadomości użyła. Odpisał, bo to jest kulturalny jegomość i wchrzanił gdzieś telefon.
Dobra, faktycznie, zapomniałam pierwszej części refrenu. A nie wiem jak mogłam, przeciez to był hit. - Wolałbyś być grzecznym aniołkiem? - odparła mu tak własnie, stwierdzając, że Nejtowi do aniołka to jest weri daleko, jak stąd do Zamościa. - Śmieszy Cię to? - dodała, gdy spostrzegła, że się tam brechta, brechtu, brechtu, co było trochę dziwne.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
| 
|